سیستم تمرین رباتیک
سه نوع کار انجام می شود:
- تمرینات غیرفعال یا پسیو
- تمرینات فعال
- تمرینات مقاومتی
تمرینات غیرفعال یا پسیو
برای کسانی که از دست دادن حرکت یا انقباض (اسپاستیسیته) در ناحیه مربوطه دارند استفاده می شود.
این وضعیت بیشتر در موارد آسیب مغزی (مانند فلج مغزی، سکته مغزی) رخ می دهد.
حرکات غیرفعال بسیار آهسته و برای مدت طولانی انجام می شود.
تمرینات غیرفعال برای افرادی که پس از شکستگی تحرک محدودی دارند نیز اعمال می شود.
تمرینات کمکی فعال
سنسوری وجود دارد که میزان توان اعمال شده به ناحیه مربوطه را اندازه گیری می کند.
فرد می بیند که چقدر فعالانه می تواند روی صفحه ای که داده های دریافتی از این حسگرها منعکس می شود شرکت کند.
از آنجایی که با مشارکت فعال تری ورزش می کنید، حرکت فعال در ناحیه مربوطه افزایش می یابد.
تمرینات مقاومتی
اینها تمریناتی با هدف تسریع و تقویت نوروپلاستیسیته در ناحیه ای هستند که ناحیه مورد مطالعه در مغز نشان داده شده است.
محدوده قدرتی که می خواهیم فرد اعمال کند روی صفحه وارد می شود. هنگامی که فرد نیرویی بالاتر یا کمتر از این محدوده قدرت اعمال می کند، سیستم یک هشدار صوتی و تصویری می دهد.
برای اینکه فرد بتواند این محدوده قدرت را حفظ کند، مغز باید دستورات زیادی به آن ناحیه بدهد.
به این ترتیب هم تقویت عضلات و هم افزایش سرعت انتقال فرمان از مغز به عضله اتفاق می افتد.